بعد از مدتی که به خاطر فی-لتر شدن وبلاگ کمتر حال و حوصله‌ی نوشتن داشتم دوباره برگشتم و امیدوارم به زودی با تهیه‌ی یک دامین از این حالت خارج بشم. مثل گذشته کسانی که تمایل دارند می‌توانند وبلاگ را از آدرس http://freetaste.bloghaa.com بدون فی-لتر دنبال کنند.
بالاخره بعد از مدتها قسمت شد که یکی از توزیع‌های لینوکس رو بی‌دردسر نصب کنم و یه جورهایی به طور کامل به لینوکس مهاجرت کنم بعد از یک ماه کار کردن با توزیع اپن‌سوزه تصمیم گرفتم تا یک نقد کامل در این باره بنویسم و بر خلاف سایر بررسی‌ها که تنها در عرض چند ساعت انجام می‌گیرد یک بررسی چند ماهه را پیش روی چشمان شما بگذارم.
متاسفانه طی چند ماه آنقدر برای شرکت ناول مشکل پیش آمد که کاملا اپن‌سوزه را تحت تاثیر خود قرار داد و آن چهره‌ی محبوب گذشته را تا حدودی از بین برد تا جایی که خیلی ها به خاطر خریده شدن آن به دست یکی از زیر مجموعه‌های ماکروسافت به مخالفت با این توزیع برخواستند. اما بهتر است بدانید که اپن‌سوزه در نهایت خودش را به طور کامل از شرکت ناول جدا کرد و مثل اکثر توزیع‌های دیگر community base شد یعنی از این به بعد حرف حرف کاربران است نه شرکت.
متاسفانه بر خلاف گذشته سرعت پیشرفت توزیع اپن‌سوزه به شدت کند شده و در هر نسخه بیشتر شاهد به روزرسانی‌های نرم‌افزاری هستیم تا اضافه شدن ویژگی‌های جدید و خاص. اگر واقع بین باشیم اپن‌سوزه دیگر کمتر ویژگی خاصی دارد و در مقابل اوبونتو، فدورا، مینت و مندریوا(این آخری نظر خودمه) که روز به روز در حال به روزرسانی و افزایش ویژگی‌ها هستند کم می‌آورد.
به نظر من طی دوسال اخیر لینوکس در زمینه دسکتاپ پیشرفت بسیار زیادی کرده اگر قبلا اوبونتو با دبیان و سایر توزیع‌های دبیان بیس تفاوت بسیار کمی داشت امروز صاحب یک پوسته‌ی اختصاصی و فوق‌العاده زیبا و کاربردی مخصوصا برای صفحه‌های کمتر از ۱۴ اینچ است که با هیچ توزیع دیگری به این خوبی سازگار نیست. مندریوا دارای یک محیط سفارشی شده از KDE است که زیبایی و کارایی آن را چند برابر کرده و مینت دارای یک محیط کاربر پسند است. تمام این نکات باعث فاصله گرفتن توزیع‌ها از هم و وجود تفاوت بیشتر بین آنها است.
طعم بی‌نظیر آزادی 