قبل از هر چیز برای اینکه متوجهی جریان شوید این دو نوشته را بخوانید. از وبلاگ مزیدی۳ و تریتون.
نکته: در این نوشته منظور از « سایتهای وب دویی» سایتهایی است که از تفکر و تکنولوژی وب ۲ استفاده میکنند.
بی تعارف بگویم همان قدر که به وب۲ علاقه دارم همان قدر هم از فروم ها متنفرم به خاطر ظاهر کهنه و قدیمی آنها که انگار هیچ وقت نمیخواهد عوض شود. اما نه میشود فروم ها را از صحنه حذف کرد و نه به وبدوییها ایراد گرفت.
از نظر من انتشار محتوا در سایتهای وب دو بر روی سه کلمه است : به سرعت، گذرا و همین الان. به همین دلیل کاربرد فروم ها- که در شرایط مناست (با کاربران فهمیده) هیچ نوشتهای دو بار تکرار نمیشود- این است که مطالب همه بایگانی شدهاند و هر شخص جدیدی که مشکلی کهنه دارد را راه میاندازند. این موضوع دربارهی سایت اجتماعی و وبدویی به هیچ عنوان صدق نمیکند. به شخصه قبلا معتقد بودم که یکی از کاربردهای توییتر خاطراتی بودن توییتهای منتشر شده در آن است اما الان به این نتیجه رسیدم که با این امکانات مدیریتی محدود اگر شخصی بخواهد خاطرات یک سال و دو ماه و سه هفتهی پیش را ببیند باید آنقدر روی دکمهی more کلیک کند تا یا دکمه موشواره از کار بیفتد یا اگر شانس بیاورد به هدفش برسد.
پس فروم و وب دو گرچه مانند هم اجتماعی هستند و به اشتراک محتوا میپردازند اما دو هدف متفاوت را طی میکنند. در ضمن من با این گفتهی جناب مزیدی که فروم ها متعلق به وب ۱ هستند کاملا مخالفم گرچه فرومهای حال حاضر از نظر ظاهری شبیه سایتهای وب ۲ نیستند اما همان طور که گفتم از نظر محتوایی بر روی موضوع اشتراک و اجتماع تکیه دارند که کاملا به تفکر وب ۲ برمیگردد. اما شاید بشود آنها را متعلق به اوایل ظهور وب ۲ دانست.
این که وب دو حالت تفریحی دارد نه به کاربرد اصلی سایت بلکه برمیگردد به جامعهی کاربری آن سایت که عملا یک سایت وب دویی با جامعهی کاربریاش تعریف میشود. اگر دوستان و اطرافیان شما از سایتی به عنوان تفریح استفاده کنند آن سایت برای شما هم جای تفریح میشود و در اصل نمیتوانید استفادهی دیگری از آن ببرید. پس جدا کردن کلی سایتهایی با تکنولوژی و تفکر وب ۲ کاملا غلط است.
من real time بودن فرندفید را خیلی دوست دارم احساس زندگی و به روز بودن را به آدم میدهد. سایر سایتهای وب دویی هم همین طور هستند یعنی مطالب مفیدی را به سرعت و آشکارا ( به قول مزیدی در روشنایی) به شما منتقل میکنند شما هم یا در همان لحظه از آن استفاده میکنید و آن را به ذهن میسپارید یا آن را برای همیشه فراموش میکنید. ضمن اینکه اگر شخصی همان لحظه در سایت نباشد نه از طریق جستجو و نه از طریق پیمایش سایت نمیتواند به مطلب برسد و آن مطلب برای لحظاتی بعد هرچند خاصیت بالقوهی خود را دارد اما عملاً کسی دیگر به آن رجوع نمیکند( یا آن قدر کم است که میشود چشم پوشی کرد).
برای همین هم شاید ما احتیاج به یک فروم همراه با استاندارد های وب ۲ داریم نه یک سایت وب دویی که کار فروم را انجام دهد زیرا خاصیت وب ۲ سرعت و گذرایی است.