وب۲ یا فروم

قبل از هر چیز برای اینکه متوجه‌ی جریان شوید این دو نوشته را بخوانید. از وبلاگ مزیدی۳ و تریتون.

نکته: در این نوشته منظور از « سایت‌های وب دویی» سایت‌هایی است که از تفکر و تکنولوژی وب ۲ استفاده می‌کنند.

بی تعارف بگویم همان قدر که به وب۲ علاقه دارم همان قدر هم از فروم ها متنفرم به خاطر ظاهر کهنه و قدیمی آنها که انگار هیچ‌ وقت نمی‌خواهد عوض شود. اما نه می‌شود فروم ها را از صحنه حذف کرد و نه به وب‌دویی‌ها ایراد گرفت.

از نظر من انتشار محتوا در سایت‌های وب دو بر روی سه کلمه است : به سرعت، گذرا و همین الان. به همین دلیل کاربرد فروم ها- که در شرایط مناست (با کاربران فهمیده) هیچ نوشته‌ای دو بار تکرار نمی‌شود- این است که مطالب همه بایگانی شده‌اند و هر شخص جدیدی که مشکلی کهنه دارد را راه می‌اندازند. این موضوع درباره‌ی سایت اجتماعی و وب‌دویی به هیچ عنوان صدق نمی‌کند. به شخصه قبلا معتقد بودم که یکی از کاربرد‌های توییتر خاطراتی بودن توییت‌های منتشر شده در آن است اما الان به این نتیجه رسیدم که با این امکانات مدیریتی محدود اگر شخصی بخواهد خاطرات یک سال و دو ماه و سه هفته‌ی پیش را ببیند باید آنقدر روی دکمه‌ی more کلیک کند تا یا دکمه موشواره از کار بیفتد یا اگر شانس بیاورد به هدفش برسد.

پس فروم و وب دو گرچه مانند هم اجتماعی هستند و به اشتراک محتوا می‌پردازند اما دو هدف متفاوت را طی می‌کنند. در ضمن من با این گفته‌ی جناب مزیدی که فروم ها متعلق به وب ۱ هستند کاملا مخالفم گرچه فروم‌های حال حاضر از نظر ظاهری شبیه سایت‌های وب ۲ نیستند اما همان طور که گفتم از نظر محتوایی بر روی موضوع اشتراک و اجتماع تکیه دارند که کاملا به تفکر وب ۲ برمی‌گردد. اما شاید بشود آنها را متعلق به اوایل ظهور وب ۲ دانست.

این که وب دو حالت تفریحی دارد نه به کاربرد اصلی سایت بلکه برمی‌گردد به جامعه‌ی کاربری آن سایت که عملا یک سایت وب دویی با جامعه‌ی کاربری‌اش تعریف می‌شود. اگر دوستان و اطرافیان شما از سایتی به عنوان تفریح استفاده کنند آن سایت برای شما هم جای تفریح می‌شود و در اصل نمی‌توانید استفاده‌ی دیگری از آن ببرید. پس جدا کردن کلی سایت‌هایی با تکنولوژی و تفکر وب ۲ کاملا غلط است.

من real time بودن فرندفید را خیلی دوست دارم احساس زندگی و به روز بودن را به آدم می‌دهد. سایر سایت‌های وب دویی هم همین طور هستند یعنی مطالب مفیدی را به سرعت و آشکارا ( به قول مزیدی در روشنایی) به شما منتقل می‌کنند شما هم یا در همان لحظه از آن استفاده می‌کنید و آن را به ذهن می‌سپارید یا آن را برای همیشه فراموش می‌کنید. ضمن اینکه اگر شخصی همان لحظه در سایت نباشد نه از طریق جستجو و نه از طریق پیمایش سایت نمی‌تواند به مطلب برسد و آن مطلب برای لحظاتی بعد هرچند خاصیت بالقوه‌ی خود را دارد اما عملاً کسی دیگر به آن رجوع نمی‌کند( یا آن قدر کم است که می‌شود چشم پوشی کرد).

برای همین هم شاید ما احتیاج به یک فروم همراه با استاندارد های وب ۲ داریم نه یک سایت وب دویی که کار فروم را انجام دهد زیرا خاصیت وب ۲ سرعت و گذرایی است.

ادامه نوشته »

وقتی اجتماع را کشتند

همین ۱۰ ماه پیش بود که به هوای انتخابات سایت‌های اجتماعی ف-ی-لتر شده یکی یکی آزاد می‌شدند خیلی ها گفتند دید دولت نسبت به این موضوع عوض شده (کی همچین حرفی زد)  و خیلی‌ها هم معتقد بودند اینها تنها صرف جمع‌آوری رأی بیشتر است. دوران خوشی بود فرندفید و فیس بوک به راحتی هرچه تمام تر بالا می‌آمد و توییتر هم پر از کاربران جدید شده بود. گذشت تا اینکه روز انتخاب فرا رسید علاوه بر اینکه این سه سایت بزرگ بسته شدند سرعت اینترنت هم به نصف کاهش پیدا کرد. حتی نمی‌شد پست جدیدی رو منتشر کرد. در این خفقان اطلاع رسانی زدند و ریختند و بردند و کشتند و گفتند کار بیگانه بود. هیچ کس هم صدایش در نیامد چون رسانه‌ی ملی مغر یک ملت می‌شود و می‌تواند کاملا به اکثریت آنها جهت گیری بدهد. هر چه می‌گذشت به تعداد سایت‌های بسته شده افزوده می‌شد…

به یاد مزیدی و پستهایش

در این بین گاهی اوقات دلم لک می‌زد برای اینکه یک بار دیگر به راحتی از فرندفید استفاده کنم. مهمترین خبرها را در دیگ بخوانم و وقتی با یک سایت اجتماعی جدید روبرو شدم فردایش پیام مشترک گرامی را نبینم. دلم لک زده بود برای اینکه باز هم نوشته‌های وب دویی مزیدی را بخوانم. دلم لک زده بود تا مثل گذشته هر ساعت که به وبلاگش سر میزدم با یک صفحه مطلب جدید روبرو می‌شدم… و چند روز پیش این اتفاق افتاد. به صورت کاملاً تصادفی فهمیدم که باز هم تصمیم دارد بنویسد اما نوشته‌هایش بوی ناله می‌داد.

زمانه دیگر تغییر کرده. کار به جایی رسیده که وقتی این عاشق وب ۲ یک سایت جدید را معرفی می‌کند یک روز نمی‌گذرد که ف-ی-لتر می‌شود.

دیگر طعم سایت‌های اجتماعی را فراموش کرده‌ام. این ف-ی-لترینگ غلط و محدود کردن آزادی بیان عامه‌ی مردم در سایت‌های اجتماعی نه تنها کار به جایی پیش نمی‌برد بلکه باعث می‌شود تا مردم در این فضای خفه حرفهایشان را با روش دیگری بزنند.

پی‌نوشت: گاهی اوقات به این امید درس می‌خوانم که شاید روزی بتوانم کشور را از این اوضاع نجات دهم.

پی نوشت۲: این بشر آن قدر با اراده و مصمم است که حتی وقتی دومین وبلاگش را بلاک می‌کنند مزیدی۳ را با آرشیو کامل در آستین دارد.

ادامه نوشته »

گوگل رونمایی می‌کند: هم بازی کنید٬ هم فیدهایتان را بخوانید

امروز هنگامی که داشتم فید هایم را می‌خواندم ٬ وقتی خواستم آنها را به صورت جادویی (magic) مرتب کنم گزینه‌ی دیگری نظرم را جلب کرد: view in reader play.

این ویژگی جدید گوگل ریدر است. با استفاده از این ویژگی برای شما فید خواندن از آن حالت خشک و بی‌روح در می‌آید و تبدیل به یک سرگرمی جالب می‌شود. زمانی که این قابلیت را فعال می‌کنید. یک صفحه‌ی سیاه برای شما به نمایش در می‌آید که فید هایتان را به صورت اسلاید برای شما مرتب کرده. معر ف هر مطلب هم قسمتی از عکس آن نوشته است. در این صورت می‌توانید آنها را به صورت دستی مطالعه کنید و با از قابلیت slide show استفاده کنید. در هر اسلاید مقداری از محتوای متن همراه عکسی از آن به نمایش در آمده و سایر تصاویر نوشته هم در سمت راست چیده شده که با کلیک بر روی هر کدام می‌توانید به صورت جایگزینی با عکس اصلی آنها را نیز مشاهده کنید. همچنین اگر تمایل به مطالعه‌ی کل نوشته را دارید با کلیک بر روی گزینه‌ی read more می‌توانید با همین شکل و شمایل به حالت عادی برگردید.

شما مانند گذشته سه گزینه‌ی اشتراک٬ ستاره و لایک را در اختیار دارید که با گرافیکی متفاوت در زیر محتوای فید هایتان قرار داده شده‌اند. از جمله امکاناتی که در این حالتِ نمایشِ گوگل ریدر برای شما در نظر گرفته شده امکان نمایش اسلاید، مشخص کردن دسته‌ی مورد نمایش، حالت نمایش عادی و کامل فیدها و مخفی کردن نوار اسلاید هاست.

از ویژگی‌های جالب دیگر بازی خواندنی (reader play) تناسب اندازه‌ی عکس با فضای صفحه نمایش شماست بدین صورت که اگر مرورگر خود را در حالت تمام صفحه قرار دهید و یا نوار اسلاید را مخفی کنید سایز تصاویر نیز افزایش می‌یابد.

ادامه نوشته »